MacroSolid na YOUTUBE

Interfejs MacroSolid w oknie zadań SOLIDWORKS® można skonfigurować według własnych potrzeb i zapisać z dowolną nazwą w jednym z 30 WIDOKÓW.
Dzięki możliwości pokazania i ukrycia zakładek oraz przycisków funkcyjnych interfejs aktywnego WIDOKU można tak przygotować, aby docelowo był wykorzystany do konkretnego zadania automatyzacji pracy. Dla WIDOKu zdefiniujesz m.in tabelę BOM, przypiszesz domyślne ustawienia poszczególnych makr, list materiałów, raportów, zestawień.
Wraz z domyślną wersją dodatku MacroSolid, wersją próbną, którą udostępniamy do testów dostarczamy kilka przykładowych, przemyślanych i skonfigurowanych WIDOKów po to, aby przedstawić potencjał możliwości wykorzystania dodatku MacroSolid. Niemniej każda firma posiada swoje ustawienia, swoje WIDOKi, swoje funkcjonalności, które stanowią tzw. workflow konstruktora. Każda firma na podstawie swoich ustawień otrzymuje od nas dedykowaną instalkę.

Pierwszy, kluczowy WIDOK, który posłuży do weryfikacji poprawności przyjętych w firmie zasad modelowania w SOLIDWORKS -> „TYP KOMPONENTU – sprawdź, oznacz, posortuj”.

Tabela BOM pokazuje wszystkie komponenty zgodnie z drzewem FeatureManager SOLIDWORKS pod względem kolejności i struktury zagnieżdżenia. Pierwsza kolumna poprzez ikonkę informuje o typie komponentu – blachy bez i z gięciami, blachy wieloobiektowe, czysta konstrukcja spawana i jej profile, ale i konstrukcja spawana posiadająca w sobie zarówno, blachy jak i bryły. MacroSolid rozpozna oczywiście zwykłe złożenia, części, ale i komponenty handlowe z podziałem na znormalizowane i pozostałe zakupowe.
W kolumnach tabeli BOM wystawione masz kolumny informujące o przyjętych numerach, nazwach, opisach komponentów oraz dodatkowo kolumnę „*Wykluczony?”, która pokazuje czy komponent został wykluczony z listy materiałów, kolumnę „Nazwa folderu” oraz PIC, kolumnę wyświetlającą ścieżkę do podglądu, pliku PNG.

Wydaje się, że idealna sytuacja to taka, gdy podczas projektowania, przygotowania modeli 3D CAD SOLIDWORKS konstruktor w ogóle nie myśli o nazwach pliku. Nazwy plików zazwyczaj są narzucane przyjętym w firmie schematem numerowania. Problem polega na tym, że podczas modelowania często zmieniamy strukturę drzewa złożenia, kolejność, dodajemy coś do zespołów konstrukcyjnych, usuwamy, przenosimy komponenty. Czyli tak naprawdę to dopiero na pewnym etapie przygotowania modelu jesteśmy w stanie przyjąć prawidłowe nazwy plików, kolejne numery.

Trzeci w kolejności domyślny WIDOK MacroSolid – „WŁAŚCIWOŚCI – sprawdź, zdefiniuj”.
Pomysł na ten WIDOK jest taki, aby pokazać w nim zestawienie tych danych, które uzupełniane są na karcie właściwości SOLIDWORKS® lub na karcie PDM, tych informacji, które widnieją na rysunku 2D, na listach materiałów, notatkach, uwagach. Założenie jest takie: jeżeli nie widać w Tabeli BOM konkretnych wartości, na arkuszu rysunkowym również nie pojawią się.

ID komponentu, numerator, dane ogólne o projekcie, rewizja, gabaryty, kto zaprojektował, sprawdził, zatwierdził i wiele, wiele innych danych można „wtłoczyć” do właściwościach dostosowanych i specyficznych dla konfiguracji – automatycznie, jednym kliknięciem. Uwagi, opisy i inne unikatowe wartości, których nie jesteśmy w stanie zautomatyzować również uzupełnisz z poziomu MacroSolid – wystarczy kliknąć dwa razy na komórkę i wprowadzić wartość.

Properties, QuickProperties, CutListProperties, Properties from excel – te i inne narzędzia pozwolą Ci oszczędzić mnóstwo czasu.

WIDOK MacroSolid dedykowany pod komponenty zakupowe. Widzisz tylko normalia oraz inne, które należy kupić.
W MacroSolid możesz edytować pliki wygenerowane przez Toolboxa SOLIDWORKS® - uzupełnić opisy, zmienić jednostki makrem UnitSystem, zdefiniować materiały oraz dodatkowe właściwości dostosowane i/lub specyficzne dla konfiguracji za pomocą makra Properties.
W przypadku komponentów handlowych innych niż znormalizowane - podobnie. Sprawdzisz i przypiszesz dane do modeli silników, przekładni, elektryki, okuć itd.
Za pomocą dodatkowych narzędzi MacroSolid możesz przypisać „Index ERP”, grupę, kategorię, producenta.

Dwukrotne kliknięcie lewym przyciskiem myszy na komórkę komponentu spowoduje oznaczenie operacji technologicznej, obróbki, procesu, maszyny na zasadzie LASER = x, GIĘCIE = x, TOCZENIE = x, FREZOWANIE = x ewentualnie LASER = TAK/NIE, TOCZENIE = TAK/NIE itd.
Podczas oznaczania definiowana jest jednocześnie właściwość sumująca, przechowująca wszystkie kliknięcia np. OBRÓBKA = LASER, GIĘCIE.
Aby oznaczać jeszcze szybciej – można posortować Tabelę BOM po typie, zaznaczać wiersze z CRTL lub SHIFT i korzystać z opcji podpiętych w menu kontekstowym.
Definiowanie obróbki, ale z uwzględnieniem ich kolejności również jest możliwa. W takim podejściu kliknięcie na kolejne kolumny będzie przypisywało kolejny numer operacji np. LASER=1, GIĘCIE=2 będą uzupełniane dedykowane właściwości OP.1, OP.2, OP.3 ... itd, np. OP.1=LASER, OP.2=GIĘCIE.
Trzeci sposób to uzupełnienie wprost właściwości OP.1, OP.2, ... itd. - klikając na komórkę kolumny i wybierając z listy konkretną wartość.

W tym WIDOKu pokolorujesz model z jednoczesnym wpisem do właściwości pliku użytego koloru RAL, zdefiniujesz wykończenie i obróbkę cieplną.
Domyślnie - makro Colors zostało uzupełnione kolorami z palety systemu oznaczeń barw RAL, ale ustawienia możesz skonfigurować według własnych potrzeb i oznaczać np. wykończenie powierzchni czy też powłoki ochronne: ANODOWAĆ, NIKLOWAĆ, CYNKOWAĆ, CHROMOWAĆ.
Model pokolorujesz z poziomu Tabeli BOM ale i bezpośrednio z poziomu obszaru graficznego klikając na ściankę modelu – prawy lub lewy przycisk myszy – ikona makra Colors. Jeżeli chcesz pomalować złożenie musisz wybrać je z drzewa FeatureManager.
Klikając na komórkę kolumny Wykończenie pojawi się lista Twoich wykończeni powierzchni, powłok, obróbek wykańczających, powierzchniowych – wybierając z listy definiujesz tym samym wartość właściwości. Podobnie wygląda definiowanie obróbki cieplnej.